Bursa'da cinayetin yaşandığı yoksul evin kapısını çalarken bizi nasıl bir hikâyenin beklediğinden habersizdik. Bizi harekete geçiren, kayınvalidenin oğlunu öldüren gelininden şikâyetçi olmamasıydı. Gitmeden önce kayınvalide Hacer İlikmen’i aradığımızda, “Ben gelinimden neden şikâyetçi olmadım biliyor musunuz? Olmadım çünkü...” deyip sustu ve ekledi: “Gelin yanıtını burada evimizde vereyim” dedi.
Kapı açıldığında Hacer İlikmen yanındaki kadını “Oğlumu öldüren gelinimin ablası. O da gelinim” diyerek tanıştırdı. Elif Çırak’ın ablası Emriye İlikmen, “Bir de benim tarafımdan bakın. Kardeşim, kocasını öldürmüş. Ben ölenin abisiyle evliyim ve hepimiz aynı evdeyiz” diyerek yaşadığı dramı anlatırken kayınvalidesi Hacer İlikmen de, “Sana bu evde kimse yüklenemez” diye teselli ediyor gelinini.
‘SÜREKLİ KAVGA EDİYORLARDI’
Anne Hacer İlikmen, hikâyeyi başından şöyle anlatıyor: “Suat ile Elif, refakatçi kaldıkları hastanede tanıştı. Hastamızın taburcu olduğu gün kaçıp evlendiler. İlk zamanlar iyilerdi, sonradan araları açıldı. Oğlum doğru dürüst çalışmıyordu. Çok kavga ediyorlardı. ‘Anlaşamıyorsanız ayrılın, birbirinize bu kötülüğü yapmayın’ dedim, dinlemediler.
Kimi zaman Elif gitti, Suat da peşinden gidip getirdi. Çocuğu bana bırakıp kaçtıkları oldu. Bir gece Suat aradı, ‘Karakoldayım, Elif keserle kafamı yardı çocuk yanımda gel al’ dedi... Kavgaların sonu buraya vardı.” ‘Suat ve Elif uyuşturucu kullanıyordu’ diyen İlikmen, korkunç geceyi ise şöyle anlattı: “O gece de uyuşturucu almışlar. O odada ne olduysa kıyamet koptu. Birbirlerine aşağılık laflar ettiler. Mutfakta birbirlerinin boğazına sarıldılar. Zaten Suat’ın boynu hep yırtıktı, Elif tırmalardı. Araya girdim, Emriye polis çağırmaya kalktı.
Suat, ‘Çağırmayın yatacağım’ dedi. Biri bir kenara oturdu, diğeri bir kenara. Elif de düzeldi, Suat da sustu. Çocuğu kanepeye oturturken oldu ne olduysa. Küçük oğlum Samet, ‘Yetişin Elif abla, abimi bıçakladı’ diye feryat etti. Demek ki Suat’ın eceli gelmiş. Keşke ben öleydim...”
YORUMLAR