Eh !...
Nihayet bineceği bir at buldular kendisine...
***
Baktım !...
Pek ata benzemiyor...
Hımbıl... Mecali kalmamış...
Başı önde...
Ata benziyor...Ama at değil...
Daha çok bir sütçü beygiri gibi...
***
Sahibi üzerine bindimi...
İki arka bacağı üzerinde şaha kalkmayı bırak...
Bu başını bile kaldıramıyor...
***
Buna at denmez...
Buna beygir denir ki !...
Beygirin attan farkı yük taşımasıdır...
Üstüne kim biner... Sırtına ne yüklenir...
Umurunda değildir...
Onuru kırıktır...
Onun için başı hep eğiktir...
Öylece gider...Giderrr...
Kuyruğundaki sineği bile kovamaz...
Aklında tek bir şey vardır...
Akşama boynuna takılacak yem torbası...
***
At öylemi ?...
Boşuna söylememiş atalarımız...
" At sahibine göre kişner "...
Sevmediğini bindirmez üstüne...
***
At şaha kalkar ...
Üstündeki sahibiyle onurlanır...Gururlanır...
Sahibinden komutu aldımı...
Ok gibi fırlar ileriye...
***
Bilir ki !...
Bir yiğit...Bir kahraman binmiştir...
Tıpkı Mustafa Kemal Atatürk'ün bindiği " Sakarya "
Adlı atı gibi...
***
Üzerinde gururla taşıdığı...
" Ordular...
" İlk hedefiniz Akdenizdir,ileri "...
Komutunu verdiği...
" Çankaya " adlı atı gibi...
***
Eh !.. Sana da bir sütçü beygiri...
***
Bu pazar günü...
Hep bu resme baktım...
***
Beştepenin önüne konulmalı heykeli......
YORUMLAR